कौस्तुभ राणे सांगून गेले...
आज दि. ९ ऑगस्ट २०१८
दोन दिवस झाले. हुतात्मा कौस्तुभ राणेंचा विषय काहीकेल्या डोक्यातून जात नव्हता.
त्यांच्या तुलनेत म्हणा, किंवा त्यांच्या समोर म्हणा.. 'आपण किती कफल्लक
आणि किती कद्रु आहोत', असं वाटत होतं सतत..
हा माणूस 'माझ्यासाठी' छातीवर गोळी झेलत होता, हे तर कितीक वेळा आठवत होतं. आज ऑफिसकडे येत असताना पुन्हा तोच विषय.. का कुणास ठाऊक..?
ऑफिसखाली पोहोचलो.. व्हॉट्स अॅपवर कौस्तुभ राणेंची अत्यंयात्रा पाहिली आणि भरून आलं.. भर रस्त्यावर कितीतरी दिवसांनी असा रडलो असेन.. पण, सहनच होत नव्हतं..
ऑफिसमध्ये जागेवर जाऊन बसता बसता जे जे मनात आलं ते लिहून काढलं...
हा माणूस 'माझ्यासाठी' छातीवर गोळी झेलत होता, हे तर कितीक वेळा आठवत होतं. आज ऑफिसकडे येत असताना पुन्हा तोच विषय.. का कुणास ठाऊक..?
ऑफिसखाली पोहोचलो.. व्हॉट्स अॅपवर कौस्तुभ राणेंची अत्यंयात्रा पाहिली आणि भरून आलं.. भर रस्त्यावर कितीतरी दिवसांनी असा रडलो असेन.. पण, सहनच होत नव्हतं..
ऑफिसमध्ये जागेवर जाऊन बसता बसता जे जे मनात आलं ते लिहून काढलं...
कौस्तुभ राणे जाता जाता
सांगून गेले हेच अखेरी,
आम्ही मरतो देशासाठी
थोडे तुम्ही जगा तरी...
धर्मच नसतो घुसखोरांना,
जात-पात ना गोळीला
ती येते, ती घुसते, भिडते,
भारत भू च्या रक्ताला
थोपवतो तो हल्ला आम्ही,
वार घेऊन याच उरी
आम्ही मरतो देशासाठी,
थोडे तुम्ही जगा तरी...
सांगून गेले हेच अखेरी,
आम्ही मरतो देशासाठी
थोडे तुम्ही जगा तरी...
धर्मच नसतो घुसखोरांना,
जात-पात ना गोळीला
ती येते, ती घुसते, भिडते,
भारत भू च्या रक्ताला
थोपवतो तो हल्ला आम्ही,
वार घेऊन याच उरी
आम्ही मरतो देशासाठी,
थोडे तुम्ही जगा तरी...
रोज चकवतो मृत्यूला मी,
रोज यमाशी गप्पागोष्टी
किती पाठवू आज-उद्या ते,
रोज ठरवतो भेटाभेटी,
येऊ न देतो समोर तुमच्या,
ना यम, ना तो अतिरेकी,
आम्ही मरतो देशासाठी,
थोडे तुम्ही जगा तरी...
ना झिजलो मी वार्धक्याने,
ना थिजलो मी आजारी
रसरसते तारुण्य वेचुनी,
इथल्या माती रुजलो मी,
त्या वेलीवर फुलून यावी,
पराक्रमाची फुलवारी
आम्ही मरतो देशासाठी,
थोडे तुम्ही जगा तरी...
नकोत अश्रू नको सांत्वना,
आम्हास मृत्यू ना मारी
दिगंत राहू, चिरंजीव हो,
हवा फक्त निर्धार उरी,
भारत भू चा हक्कच आहे,
आमच्या श्वासा वरी जरी
आम्ही मरतो देशासाठी,
थोडे तुम्ही जगा तरी...
भल्याबुऱ्याचे मंथन घडते,
त्यातून 'कौस्तुभ' उजळावे
आपण कुठल्या बाजूला ते,
मनोमनी हे ठरवावे,
असे रत्न कधी फुका न जावे,
घ्या हो निर्णय आता तरी
दिगंत राहू, चिरंजीव हो,
हवा फक्त निर्धार उरी,
भारत भू चा हक्कच आहे,
आमच्या श्वासा वरी जरी
आम्ही मरतो देशासाठी,
थोडे तुम्ही जगा तरी...
भल्याबुऱ्याचे मंथन घडते,
त्यातून 'कौस्तुभ' उजळावे
आपण कुठल्या बाजूला ते,
मनोमनी हे ठरवावे,
असे रत्न कधी फुका न जावे,
घ्या हो निर्णय आता तरी
आम्ही मरतो देशासाठी,
थोडे तुम्ही जगा तरी...
थोडे तुम्ही जगा तरी...
सोडवली रक्ताची नाती,
थेंब थेंब कर्तव्यासाठी
'सखी' नी माझे 'पिलू कोवळे',
दुरावले मी देशासाठी,
अभिमानाने फुलून जाईल,
आयुष्य त्यांचे खरे जरी
आम्ही मरतो देशासाठी,
थोडे तुम्ही जगा तरी...
ना नाते ना गोत्यासाठी,
मी न चाललो स्वार्थासाठी
मोठा असतो देश नेहमी,
समजून घ्या हे सर्वांसाठी
स्मशानअग्नी मनी चेतवा,
या त्यागाची ललकारी
आम्ही मरतो देशासाठी,
थोडे तुम्ही जगा तरी...
नील, पुणे
(स्वप्नील बापट)
दि. ९ ऑगस्ट २०१८
